I sprained my ankle today... benda ni terjadi siang td msa nk g lunch. Ouch!....

Xsakit pon memula tu....tp yg peliknya tetiba rsa nk pitam, peluh seluruh badan, kegelapan mula mengelabui mata. Apakah ini? Nampak meja berdekatan yg kosong... sy meluru ke arah meja itu dan merehatkan diri sebentar.

Bila da okey, baru beratur n mkn. Sgala2nya okey2 sahaja slepas itu.

Krriiiiinggggg!!!! Jam tangan menunjukkan pkul 6.00pm. Waah msa utk balik, tp kna solat dlu la kan. Lewat solat Asar kali ni memandangkan surau yg sentiasa penuh. Lain kali, sebagai peringatan, msuk je waktu bersolat, terus g solat ye....

Weeyh...msa solat, kaki xleh nk wat duduk antara dua sujud n tahiyyat. Sakit sgt2, tp tahankan je. Kaki mula membengkak. Xtau nk ngadu kat sape. Senyapkan je la.

Balik UIA, trus minta pertolongn kwn utk hantar ke klinik, tmpt yg agak kubenci. Sy x suke jumpe doktor, ok. Doktor bg 2 options, sama ada nk bandage or g sepital. Org penakut cam sy ni, of course la plih bandage je kan. Aleh2, kna enjet lak kaaan. Sabar ken je la. Tp, yg bestnya dpt MC tuuu. Yeah....esok xkije.

-----------------------------------------------------------------------

Note : Sy ada terbca kt tenet... knp agaknya sy rsa nk pitam lpas terseliuh/terpelecok tu. Yg ni pn doktor sendri xde gtau sbb tau. Ikut suke hati sy je utk berkata2 kan. Ha...actually, sy terkejut yg amat sgt msa terseliuh tu. Owh...bru sy taw, kalo terkejut pn sebnanya kita leh pitam. Padanla.... So, lpas ni sesape yg rsa nk pitam slpas terseliuh/terpelecok, jgn risau (kot2 la risau ada penyakit berbahaya smpai nk pitam kaaan) sbb itu hanya perkara biasa yg terjadi pd seseorg yg terkejut sgt2...ok!!!

Sakit itu kifarah dosa....

Kalo sakit hati kifarah dosa x? Jawabla sendri ye...

Hari pertama : dpt 2 assignment psal network, bos bg + komputer slalu hang + internet teramat sgtla slow yer + x dknalkn ngn staff2 yg lain + dok sblah bdk UTP yg prac 8bln + smua org pn bz + lunch kt tmpt org merokok sbb bru 1st day n xtaw nk mkn kt mn, benci tol + pegi n balik naik lrt yg mcm sardin + mulut saket sbb membisu xtaw nk kata ape + bdk sblah yg bz ngn coding + tgk jam setiap msa + kna tgu ada org tgu bukakn pintu sbb xde kad lg

Hari kedua : internet da ok, laju sederhana sikit + komputer wat hal, slalu hang + pening bau asap org merokok kt blik blakang + ngntuk amat sgt sblom mkn tghari, may b sbb xckup tdo + tkejut bila bos tiba2 ada kt blakang saying like this, "apa awk buat ni?". Apa jawapan sy..., "wat ni...ni...ni", sbb tkejut, jwb pn cam tkjut smua perkataan hilang + boring sgt2 lpas da wat research n membaca smpai nk termuntah + try2 bebual ngn bdk sblah n bdk yg dok blakang + xknal lg ngn staff2 + smua org bz siapkn keje memasing + sampai uia lewat, da nk kol 8pm

Hari ketiga @ hari ini : komputer sy hari ini sgt2 hampeh sbb hang je + byk kali kna restart komputer sbb hang lama sgt + nk format komputer + xjd format sbb beberapa alasan yg logik n munasabah + xdpt task dlm memprogram lg + bau rokok sgt kuat sbb org blik blakang xtutup pintu msa mrokok, biasa tutup pintu + mula mngenali skit2 staff yg slalu ke blakang n bebual ngn bdk sblah + terfkir camne nk wat presentation assignment yg dberi + ada budak bru msuk keje arini tp sy xknal, kata sprvsor "u hv new fren" tp xknalkn ngn kitorg pn + hujan bila nk balik tp redah je sbb hujan xlebat

Itulah dia konklusi sy 3 hari di pejabat...

Seminggu yg lalu...

Waa...da sampai rumah. Rindu bau persekitaran rumah yg penuh dgn tumbuh-tumbuhan hijau. Segar rsanya udara persekitaran. Dan semestinya teramat rindu buat family tercinta. Disambut girang oleh ibuku, ayahku, kakak2ku, adik2ku dan ank2 sdaraku. Terharu la plak. Smua pn menyambut kepulangnku.

Setiap pagi adalah pagi yg terindah. Pagi2 ku diceriakan dgn decipan burung pipit yg menyanyi keriangn pd bunga2 yg berkembang mekar. Tidak dilupakan juga kebecokan burung murai yg bersinggahan di atas pokok2 pisang. Ahh...indahnya pagi2 ku disini. Sesekali berterbangn burung sepasang burung enggang hitam di waktu petang, membuat hati tertanya2 "tersesatkah burung di bwh perlindungn ini?". Oh ya, tidak dilupakan angsa2 yg membiak dgn jayanya. Angsa peliharaan ayah, tp emak yg membelanya. Eheheh.

Xtaula ini fakta atau bukan. Yg pastinya org2 kampung bgtau yg angsa ni akan berbunyi bila terdapatnya org2 yg x dikenali menghampiri rumah kita. Ternyata telahan org kampung tu ada benarnya. Bila sy mendekat, si angsa yg pnah nmpak sy xberbunyi sdgkan ank2 angsa yg blom pnah nmpak kelibat sy pula yg membisingkan dri mereka.

Bila ptg mula menggantikan tengahari yg panas, terdengarlah teriakan kanak2 termasuk juga ank2 sdaraku yg mula bermain2 di halaman rumah. Main belon acah atau nama lainnya galah panjang. Ini adalah permainan di zaman kecilku dulu. Memori silam mula menggamit diminda. Senyum sendirian dibuatnya. Gembira melihat kanak2 berlarian sambil berkejar-kejaran.

Hari ini...

Hari ini...sesampainya di kampus, hati sedikit berat. Mahu pulang ke kampung rsanya. Tapi dgn tekad dan azam, kukuatkn juga semangat. Terkenang ibu dan ayah, kakak dan adik, serta ank2 sdaraku. Paling mengharukan bila terkenangkan masakan ibu yg pnuh dgn kasih syg. Sanggup masakkn rendang daging utk bekalan hari ini. Maklumlah, ank yg seorg ini tidak pulg ke kampung halaman pd Hari Raya Haji yg lpas. Sungguh2 terharu yg teramat sgt.

Haish....sudah2. Kalo byk yg dfkirkan, byk pula air mata yg bercucuran mengenangkan smua itu.

Dlm hati ini ku berdoa... "Ya Allah, terima kasih atas segalanya...."

I'm playing cool man!

Ahakz...soklan yg menjadi fevret kengkawan sjak akhir2 ni : da dpt tmpt praktikal? Mestilah jawapan sy "blom lg". Blom rezki lg sebnanya. Xrisau ke xdpt tmpt lg? Erm, camne nk ckp ek. Ha, sy risau kalo xdpt balik kg je. Kalo tmpt praktikal tu, xde rs risau sgt la kot. May b sbb sy fkir...kalo ada rezki, insyaAllah ia akn dtg. Yg penting sy kna berusaha.

Terasa diri ini paling cool pd waktu2 sebegini....kwn2 dok risau xdpt tempt prac, tp sy leh wat biasa2 je. Tp, sy btol2 terima kasih pd kawan2 yg bg list company bru kt sy. I really appreciate this (thumbs up and great big hug to u my dear friend).

Suddenly I think about this question...Am I playing cool? Really?

May be my mind is just thinking about my beloved family rite now. And I thought that I want to go for practical next year on January. The beginning of 2010...with new life...new mission...and new bla bla bla bla...